Samen met architect Sébastien Tripod en grafisch & floral designer Deborah Robbiano maakt choreograaf en onderzoeker Sara Manente een installatie rond de vruchtbare ruïne, op basis van schimmelbeelden. Nadat ze eerder al architecturale zwammenzuilen maakten, willen ze nu een volledig theater verbeelden in samenwerking met zwammen en schimmels. Het theater verandert in een compost waarin het proces gelijk is aan het product en de dingen niet stabiel zijn, maar in voortdurend verval en wedergroei. Deze situatie creëert ruimte voor vragen, metaforen en beelden rond besmetting en eindigheid. Is elke ontmoeting een vorm van besmetting? Is elke performance een vruchtbare ruïne? Manente nodigt op een aantal momenten makers en denkers uit om de installatie op verschillende manieren te activeren. Op 17 mei kan je er het concert van Clara Lévy en Victor Guaita bijwonen. De verdere programmatie wordt in het voorjaar bekend gemaakt. Samen met Pilar en VUB Crosstalks presenteert Kaaitheater deze tentoonstelling in het kader van A Series of More-than-human Encounters. Dit programma belicht verschillende manieren van zijn en alternatieve vormen van kennis. Met het bos, de bergen en de diepzee als onze denkgenoten nodigen we je uit om te komen ontdekken wat er achter de horizon van de menselijke kennis verborgen ligt.Towards a Ruined Theater maakt ook deel uit van het KunstxWetenschap-programma van Pilar en VUB Crosstalks. 

  Sara Manente studeerde dans en semiotiek voor ze naar Brussel kwam, waar ze werkt als kunstenaar en onderzoeker. Haar projecten vertrekken vanuit de beelden en materie van levende culturen en schimmels in relatie met podiumkunsten. In verschillende formats reflecteert ze over de mogelijke besmetting/overdracht tussen pedagogie, onderzoek, performance en publicatie. 

  Deborah Robbiano is een multidisciplinair kunstenaar die met zowel natuurlijke als door de mens gemaakte gevonden voorwerpen, werkt aan vegetale sculpturen, decors en installaties. In haar werk laat ze toevallige ontmoetingen en de levensduur van planten haar proces leiden. Elk element wordt geabstraheerd van zijn oorspronkelijke vorm en doel. Deze verschuiving maakt het mogelijk om de vluchtigheid in de vele stadia van vegetale transformatie te vieren. 

  Sébastien Tripod studeerde af aan de Gezamenlijke Master in Architectuur van de Universiteit voor Toegepaste Wetenschappen en Kunsten van West-Zwitserland en de Luca School of Arts in Gent. Hij werkt samen met verschillende groepen voor residentieprojecten, waarbij hij milieu- en sociale ecologie bepleit. Sébastien voelt zich nauw verbonden met de kennis van vakmanschap, is geïnteresseerd in traditionele bouwtechnieken en in het gebruik van lage technologie. Hij werkt als zelfstandig architect en is gevestigd in Lausanne sinds 2018.