Helemaal in de sfeer van toen: een museum gewijd aan schilder, beeldhouwer en auteur Antoine Wiertz (1806–1865), een controversiële figuur uit de Belgische romantiek die dit gigantische atelier in 1850 liet bouwen op kosten van de Belgische staat. Wiertz hield van spektakel. Hij schilderde gigantische doeken waarin hij zijn neiging tot het buitenissige kwijt kon – het 8 meter brede Grieken en Trojanen vechten om het lijk van Patroclus bijvoorbeeld – maar hij is ook de geschiedenis ingegaan met zijn dramatische onderwerpen en angstaanjagende taferelen zoals De overhaaste begrafenis.

Zijn beroemdste doek is waarschijnlijk wel Twee meisjes of De mooie Rosine, dat een meisje oog in oog met een skelet voorstelt en waaruit duidelijk zijn fascinatie voor de dood en de broosheid van het leven blijkt. Van Wiertz zijn daarnaast ook heel wat portretten en zelfportretten bekend..